Η Natasha “Ego1stka” μίλησε με τον online grinder Vyacheslav Balaev (nicilawcoop), ο οποίος διατηρεί blog με τίτλο «Από $0.8 σε $10.000 σε 100 ημέρες».

Ο Balaev μίλησε για τα αρνητικά της θρυλικής σειράς Triton, τη σημασία του αθλητισμού και τη δυνατότητα να παίζει 7.500 τουρνουά το χρόνο. Επίσης, αναφέρθηκε στους… μύθους για τους Κινέζους ερασιτέχνες παίκτες και τη ζωή στις ρωσικές πόλεις.

Φαίνεται πως είσαι ο μόνος ρωσόφωνος παίκτης που επέκρινε τη σειρά Triton. Υπήρξε κάτι που σου άρεσε στο event στην Κορέα;

Όλα είναι σχετικά. Έχω πάει σε περίπου 25 live σειρές, σχεδόν πάντα στο Σότσι. Από άποψη δομής και οργάνωσης, το Σότσι κερδίζει παντού. Η Κορέα φαίνεται κατώτερη σε όλους τους τομείς.

Είδα ότι ούτε το Σότσι σου άρεσε στην πρώτη σου επίσκεψη…

Ναι, η πρώτη εντύπωση δεν ήταν καλή. Νομίζω ήταν σειρά της Stars, απλά δεν υπήρχαν αρκετά τραπέζια για τους παίκτες. Με ξάφνιασε και με μπέρδεψε.

Πως ήταν τα πάρτι και η κοινωνική ζωή στο Triton; Γνώρισες κάποιον ενδιαφέρον;

Από αυτή την άποψη, όλα ήταν μια χαρά. Μίλησα με πολλούς που ήδη ήξερα. Ήταν ενδιαφέρον να γνωρίσω από κοντά όσους συναντώ συχνά online.

Πως διασκέδαζες και χαλάρωνες μεταξύ των τουρνουά;

Το ξενοδοχείο είχε γήπεδο ποδοσφαίρου και τένις, αλλά ο καιρός ήταν κακός – βροχή κάθε μέρα και γύρω στους 12°C, οπότε δεν κάναμε σχεδόν τίποτα. Παίξαμε λίγο τένις και 5×5 ποδόσφαιρο με τη σύζυγο του Stephen Chidwick. Κατά τ’ άλλα, μόνο πόκερ.

Ποιες σειρές σου αρέσουν;

Το Σότσι είναι υπέροχο, και η Κύπρος επίσης. Μου άρεσε και η σειρά στο Αλτάι – η οργάνωση ήταν χειρότερη, αλλά η φύση εξαιρετική. Στο Καλίνινγκραντ η οργάνωση δεν ήταν τόσο καλή, αλλά η πόλη φοβερή. Πήγαμε με τη γυναίκα μου και μας άρεσε τόσο που μείναμε τέσσερις μήνες. Στη Βαρκελώνη υπήρχαν αρκετά προβλήματα, αλλά η πόλη και η θάλασσα αντιστάθμιζαν τα αρνητικά. Έτσι, το Triton παίρνει την προτελευταία θέση στη λίστα μου.

Σκέφτεσαι να πας στο WSOP; Εκεί υπάρχουν σοβαρά προβλήματα με οργάνωση και καιρό.

Προσπαθώ τέσσερα χρόνια τώρα, αλλά μου αρνούνται τη βίζα. Δοκίμασα και στη Βραζιλία (15% απορρίψεις) και στην Τζακάρτα (3%), αλλά τίποτα.

Πως σου φάνηκαν οι σειρές στη Λατινική Αμερική;

Έζησα έναν χρόνο στην Αργεντινή και πήγα στην Ουρουγουάη τον Οκτώβριο για σειρά. Όλα ήταν υπέροχα. Από τις αγαπημένες μου σειρές – καλές συνθέσεις, εξαιρετική οργάνωση, ευγενικό προσωπικό. Το καζίνο είναι πάνω στη θάλασσα, επίσης σημαντικό. Μου άρεσε πολύ. Τώρα όμως μένω στο Μεξικό και είναι μακριά.

Διάβασα ότι προτιμάς το Μεξικό από την Αργεντινή. Γιατί;

Για μένα και τους περισσότερους φίλους μου, η αποφόρτιση μετά τη συνεδρία είναι πολύ σημαντική. Στο Μεξικό, για παράδειγμα, παίζουμε padel μετά τη συνεδρία. Εδώ τελειώνω 18:00-19:00, που αφήνει τρεις ώρες για αθλητισμό. Αυτό βοηθά πολύ στην αναζωογόνηση, στην Αργεντινή δεν υπήρχε τέτοια δυνατότητα.

Επιπλέον, ζούσαμε στο Μπουένος Άιρες, μια πόλη 16 εκατομμυρίων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται – θόρυβος, βαβούρα, άγχος. Δεν μου άρεσε αυτό. Αλλά στο Μεξικό ζούμε σε ένα ήσυχο χωριό, με πολλούς γνωστούς στο ίδιο συγκρότημα και πολλούς παίκτες πόκερ.

Ας μιλήσουμε για το πρώτο σου Triton. Ήταν η πρώτη φορά που έπαιζες τόσο υψηλά stakes;

Ναι, για πρώτη φορά live. Πριν από αυτό, το μέγιστό μου ήταν ένα τουρνουά $10,000.

Ήσουν ανήσυχος;

Μάλλον όχι. Παρακολούθησα πολλές μεταδόσεις του Triton, δουλεύω συνεχώς πάνω στο παιχνίδι, και οι online συνθέσεις είναι προφανώς πολύ πιο δύσκολες. Live το παιχνίδι μου δεν είναι άσχημο.

Δεν υπήρχε ενθουσιασμός, αλλά πραγματικά δεν ήθελα να βγάλω μεγάλο μείον. Σχεδιάσαμε να φορτώσουμε $350-400k με τον backer. Αν δεν προχωρήσουμε πουθενά, και αυτό είναι ένα πολύ ρεαλιστικό σενάριο, τότε το ταξίδι της εβδομάδας μπορεί να αποκατασταθεί online για όλο το έτος. Γενικά, ο κύριος στόχος ήταν να μην χάσουμε τα πάντα.

Το επίπεδο του παιχνιδιού, ειλικρινά, είναι πολύ αδύναμο στο Triton. Το 10% των regs παίζουν πραγματικά καλά – οι περισσότεροι από αυτούς είναι δικοί μας, υπάρχουν μόνο λίγοι ξένοι. Οι παλιοί regs του Triton παίζουν αντικειμενικά πολύ αδύναμα.

Γενικά, υπάρχουν κατά μέσο όρο δύο online παίκτες στο τραπέζι, είναι πιο δύσκολο μαζί τους, και διάφοροι Greenwoods και Dan Smiths δεν προκάλεσαν καμία δυσκολία.

Τι γίνεται με τους Κινέζους επιχειρηματίες;

Υπάρχουν πολλοί μύθοι – ότι κάνουν all-in με A-5o για 100 bb, αλλά εγώ δεν είδα κανέναν τελείως loser. Ένας 50χρονος επιχειρηματίας παίζει πιο αδύναμα, αλλά καταλαβαίνει. Δεν είδα «ψάρια». Και αυτό με απογοήτευσε, γιατί περίμενα να μου δίνουν τα stacks.

Πως συγκρίνεται το field με του Σότσι;

Στο Σότσι το 90-95% είναι ερασιτέχνες. Στο Triton έχει πολλούς επαγγελματίες. Και top παίκτες όπως Martirosyan, Pardo, Mateos που δεν πάνε Σότσι. Ήταν ωραίο να παίξω μαζί τους live. Επίσης έπαιξα στο ίδιο τραπέζι με τον Phil Ivey – μπορεί να έχει αποσυρθεί, αλλά ήταν ωραία εμπειρία.

Πες μας για το 3-bet με 9-8o στο τελικό τραπέζι.

Ο Mao Renji είναι επαγγελματίας. Παίξαμε μαζί του όλη την ημέρα, οπότε υπάρχει πολλή πληροφορία γι” αυτόν. Παίζει μάλλον παθητικά μετά το flop. Γενικά, ο αντίπαλος είναι σκεπτόμενος και κατανοητικός, αλλά σφιχτός. Ο Mao ήταν chip leader εκείνη τη στιγμή και θα έπρεπε να ανοίγει περίπου στο 25% σε μια τέτοια κατάσταση.

Το χέρι ήταν καλό – το κάτω μέρος του calling range. Τέτοια χέρια στην πραγματικότητα δεν είναι κακά για 3-bet, εάν επιλέγετε μεταξύ call και fold. Αλλά αυτό ισχύει αν είστε σίγουροι ότι δεν θα κάνετε λάθη μετά το flop.

Ήμουν σίγουρος ότι ο Mao δεν θα προσπαθήσει να πιέσει μετά το flop και θα παίξει σύμφωνα με το φύλλο.

Θα πήγαινες πάσο αν πόνταρε σε turn ή river;

Ναι, εύκολα. Στο turn το SPR ήταν 0.6, οπότε αν έβαζε κάτι μικρό, ίσως πλήρωνα, αλλά σε shove θα πάσαρα σίγουρα.

Υπήρχαν άλλες δύσκολες παρτίδες;

Υπήρχε μια παρτίδα απέναντι στον Alex Foxen σε ένα τουρνουά $30k που ήταν αρκετά αγχωτική. Ίσως η πιο αγχωτική της σειράς. Είχαμε stacks 60bb, πέμπτο ή έκτο level του τουρνουά.

Ο Foxen άνοιξε από το btn, είμαι στο bb με K2o, το flop είναι J-7-2 με δύο μπαστούνια, έχουμε το .
Τσεκάρω, ο Alex ποντάρει αμέσως – μεγάλο bet – περίπου 75%. Θεωρητικά, το φύλλο μας είναι ήδη αδιάφορο, αλλά ήθελα να παίξω. Το μεγάλο ποντάρισμα εδώ είναι πολύ polarised, με flush draws συνήθως ξεκινούν με μικρότερα sizings. Αποφάσισα ότι όταν βγουν τα μπαστούνια, θα μπλοφάρω.

Το turn είναι ένα 4 offsuit, τσεκάρω, ο Foxen κάνει πάλι μεγάλο bet και συνεχίζω με call. Το river φέρνει flush, το straight λείπει.
Έπαιξα ένα donk push, ένα μικρό overbet. Περίμενα ότι θα κάνει fold γρήγορα. Ήξερα ότι έπρεπε να έχει κάτι δυνατό, αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιο μπλοφάρισμα.

Ο Alex σκέφτεται για πολύ ώρα και καίει τη μία κάρτα time bank μετά την άλλη. Νομίζω ότι χρησιμοποίησε περίπου οκτώ από αυτές, αλλά τελικά πέταξε τα φύλλα. Ήμουν αρκετά νευρικός τότε. Το γεγονός ότι η καθυστερημένη εγγραφή δεν είχε κλείσει ακόμα πρόσθεσε στο άγχος μου. Καθόμουν και σκεφτόμουν: «Τώρα θα πρέπει να ξαναμπώ για $30k.»

Σ” επηρέασε καθόλου το ότι κέρδισες ένα εκατομμύριο; Αγόρασες κάτι εξωφρενικό;

Όχι, μάλλον ήταν ένα ευχάριστο μπόνους. Οικονομικά, τίποτα δεν έχει αλλάξει για μένα. Τώρα ζούμε στο Μεξικό, δεν έχουμε σχέδια να μείνουμε εδώ για πολύ καιρό ούτε να σκεφτούμε για κατοικία σίγουρα. Θα ήθελα να επιστρέψω στη Ρωσία όταν δεν είμαι τόσο ενεργός στο παιχνίδι. Αν ζούσαμε στη Ρωσία, τότε ίσως θα αγόραζα ένα διαμέρισμα χωρίς να το πολυσκεφτώ. Αλλά τώρα ζούμε στο χωριό, εδώ αν αγοράσουμε κάτι, θα είναι ένα καλό ποδήλατο.

Πως γιόρτασες τη νίκη;

Το πρόγραμμα ήταν πολύ σφιχτό, έπρεπε να παίζω από τις 2 μ.μ. μέχρι τις 2-3 π.μ. Σε άλλες σειρές τελειώνεις γύρω στις 9 μ.μ. και μπορείς ήρεμα να συναντηθείς με φίλους, να δειπνήσεις και να συζητήσεις. Αλλά εδώ ήταν το ίδιο – πόκερ και ύπνος. Την τελευταία ημέρα της σειράς συγκεντρωθήκαμε αυθόρμητα στο λόμπι και καθίσαμε στο εστιατόριο.

Ήσουν στο πάρτι του Triton;

Λένε ότι ήταν ωραία εκεί – μπόουλινγκ, μπιλιάρδο, όσοι πήγαν το επαινούσαν. Αλλά εγώ κοιμήθηκα.

Συνήθιζες να κάνεις μαραθώνιους στο blog σου. Βοήθησαν;

Ναι, άρχισα με στόχο $800 σε $10k. Το blog μου έδωσε κίνητρο και ευθύνη απέναντι στους αναγνώστες. Ήθελα να τα πετύχω οπωσδήποτε. Προσέχεις κάθε session πιο σοβαρά έτσι.

Πως κρατάς το κίνητρό σου τώρα;

Τώρα προπονούμαι με άλλους regs σε μικρή ομάδα, με κορυφαίους coaches. Μου θέτουν στόχους και προσπαθώ στο μάξιμουμ.

Διάβασα ότι συνεργάστηκες με ένα mental coach και ότι «ανέτρεψε την κατανόηση πολλών πραγμάτων σου.» Μπορείτε να μας μιλήσεις για αυτό;

Ναι, τότε μπήκα στο fund Futti18, και στην πρώτη κιόλας εκπαιδευτική συνεδρία, ο Sergey είπε ότι είχαν ξεκινήσει να συνεργάζονται με ένα mental coach. Εκείνη την εποχή, ζούσα σε ένα χωριό κοντά στο Τσελιάμπινσκ και δεν καταλάβαινα τίποτα από αυτά. Ποιοι είναι αυτοί οι coaches; Σκεφτόμουν ότι αυτό είναι για όσους δεν είναι εντελώς «καλά» στο κεφάλι. Εγώ σίγουρα δεν χρειαζόμουν κάτι τέτοιο! Αλλά τελικά αποδείχθηκε ότι όλη η ομάδα πήγαινε σε αυτές τις συνεδρίες, οπότε πήγα κι εγώ.

Στην πρώτη κιόλας συνεδρία κατάλαβα ότι ήταν λάθος να μην δίνω σημασία σε αυτό νωρίτερα. Αποδείχθηκε ότι το ψυχικό κομμάτι στο πόκερ, ακόμα και σε ABI $100, είναι σχεδόν πιο σημαντικό από το τεχνικό. Προετοιμασία για τα sessions, χαλάρωση μετά, ορισμός στόχων, κατανόηση των δικών σου κινήτρων – όλα αυτά.

Τα βιβλία του Tendler και το «At the Peak» του Brad Stalberg με βοήθησαν επίσης πολύ. Χάρη σε αυτά και την εκπαίδευση, κατάλαβα ότι στο πόκερ, δεν κερδίζει αυτός που ξέρει περισσότερα, αλλά αυτός που κάνει λιγότερα λάθη. Η επιτυχία είναι ένας συνδυασμός τεχνικών δεξιοτήτων και ψυχικής προετοιμασίας.

Χρησιμοποίησες κάποιο εργαλείο από αυτά;

Το ζέσταμα πριν από το session είναι απαραίτητο. Εκτός από την τεχνική προπόνηση, πηγαίνω πάντα στο γυμναστήριο ή στην πισίνα. Το σύγκρινα για τον εαυτό μου – όταν έχανα το ζέσταμα, η ποιότητα του παιχνιδιού επιδεινωνόταν σημαντικά. Επίσης, εξασκώ τη διαλογιστική.

Στη δική μου περίπτωση, τα αθλήματα επηρεάζουν πολύ το παιχνίδι, ακόμη και μια απλή βόλτα με το ποδήλατο με βοηθά να «ξεκολλήσω».
Η χαλάρωση είναι επίσης σημαντική, και όχι μόνο τεχνικά. Για μένα προσωπικά, είναι επίσης τα αθλήματα. Επηρεάζει την αποκατάσταση και την ποιότητα των επόμενων sessions.

Χωρίς όλα αυτά, απλώς δεν θα μπορείς να παίζεις 3 φορές την εβδομάδα, 5 τραπέζια σε υψηλά όρια και να αποδίδεις A-game. Η διακύμανση είναι υψηλή, οπότε είσαι υποχρεωμένος να παίζεις 6-7k τουρνουά τον χρόνο αν θέλεις να κερδίσεις $400-600k.

Έχεις γεννηθεί και ζήσει πολύ καιρό στην περιοχή του Chelyabinsk. Πως είναι η ζωή εκεί στην πραγματικότητα;

Όπως σε κάθε επαρχιακή πόλη της Ρωσίας. Εγώ ζούσα σε χωριό, οπότε ούτε και ξέρω καλά. Τουλάχιστον είναι φτηνά!

Πως μπήκες στο πόκερ;

Τελείωσα τεχνική σχολή, πήγα στρατό και μετά δούλεψα σε εργοστάσιο ψευδαργύρου. Χάλια. Ένας φίλος μου ανέβαζε screenshots με νίκες στο πόκερ. Άρχισα να δοκιμάζω κι εγώ. Στην αρχή έχανα συνέχεια, πήρα και δάνεια. Μια μέρα κέρδισα $25.000 σε τουρνουά στο Stars. Μετά πήρα coach και άρχισε η καριέρα μου.

Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία στην αρχή;

Τα calls στο river. Κοιτάς τα nuts και πας έξω. Ψυχολογικά ήταν δύσκολο. Τα sessions τέλειωναν 7-8 π.μ. και ήμουν σαν ζόμπι. Έπαιζα και βόλεϊ πριν, αλλά το άφησα λόγω πόκερ. Έκανα πολλά λάθη, αλλά προφανώς οι άλλοι έκαναν περισσότερα.

Τώρα εστιάζεις περισσότερο σε live ή online;

Τα live είναι πιο εύκολα, αλλά αν φύγεις από το online, επιστρέφεις πολύ δύσκολα. Όλοι οι κορυφαίοι παίζουν ακόμα online.

Ποιος είναι ο στόχος σου στο πόκερ;

Να σταθεροποιηθώ σε ABI $500 με winrate 10+ bb/100. Τριετία: να παίξω high stakes με καλό winrate. Θέλω να φτάσω το μέγιστο και μετά να αποσυρθώ. Και να χτίσω bankroll!

Τι θα κάνεις μετά;

Θέλω να περνάω χρόνο με την οικογένεια. Ο γιος μου είναι 11. Να παίζω περισσότερο padel και τένις.