Προπονητής της GreenLine ο Vasily Falco, συζητά τα σημαντικότερα λάθη που κάνουν οι αρχάριοι στο 5-card Omaha. Αυτά περιλαμβάνουν το οverplaying των άσων, τα λανθασμένα plays σε multiway pots και τo να μην κάνουν fold απέναντι σε 3-bets.
Λάθος #1: Αγνοώντας τις ιδιαιτερότητες του PLO5
Για να αξιολογήσεις σωστά ένα χέρι, πρέπει να λάβεις υπόψη και τα πέντε φύλλα. Όσοι έχουν παίξει Hold’em ή κλασικό Omaha πιστεύουν ότι το να έχεις δύο ή τρία καλά φύλλα στο χέρι αρκεί για να είναι ένα starting hand… παικτικό. Αυτή είναι μια σοβαρή παρανόηση.
Στο 5-card Omaha, οι απαιτήσεις για τη δύναμη του αρχικού χεριού αυξάνονται εκθετικά. Τα χέρια πρέπει να αξιολογούνται με βάση τρία βασικά κριτήρια: το rank, τα suits και τη συνδεσιμότητα (connectedness). Μόνο ο συνδυασμός αυτών των τριών παραγόντων κάνει ένα χέρι πραγματικά δυνατό. Ακόμα και οι άσοι έχουν έναν τεράστιο αριθμό παραλλαγών, και μερικά από αυτά είναι απλώς αδύνατο να παιχτούν.
Αν το αναλύσουμε ανά κατηγορία, βλέπουμε ότι τα double-suited χέρια παίζονται πολύ πιο συχνά από τα single-suited αντίστοιχα. Για τα unpaired χέρια, η διαφορά είναι τριπλάσια: 7% έναντι 25%.
Τα single-pair, single-suited χέρια ανοίγονται περίπου στο 14% των περιπτώσεων, ενώ οι double-suited εκδοχές τους ανοίγονται στο 23%. Το ίδιο ισχύει και για τα connected χέρια. Πάρτε για παράδειγμα τα χέρια με ρηγάδες: παίζονται μόνο περίπου στο 33% των περιπτώσεων.
Οι αρχάριοι συχνά βλέπουν δύο ρηγάδες και θεωρούν ότι πρόκειται για ένα υπερβολικά δυνατό χέρι. Όμως, χωρίς επιπλέον πλεονεκτήματα, το χέρι δεν είναι αρκετά καλό ούτε για raise από early position. Τα καλύτερα χέρια με ρηγάδες είναι πάντα double-suited ή περιέχουν άλλο high pair, ιδανικά άσους.
Αν τα υπόλοιπα φύλλα είναι κακά, ακόμη και ένα double-suited χέρι όπως το KKT34 πρέπει πάντα να γίνεται fold. Η παρουσία 22, 33 και 44 χαλάει εντελώς τη δυναμική του χεριού.
Μην προσπαθείτε να αξιολογείτε ένα χέρι με βάση ένα μόνο κριτήριο. Εξετάστε το σύνολο και των πέντε φύλλων του starting hand. Η απουσία δεύτερου suit ή/και συνδεσιμότητας, ή η παρουσία “τοξικών” φύλλων, κάνει το χέρι σας σημαντικά πιο αδύναμο – ακόμη κι αν περιέχει ρηγάδες.
Λάθος #2: Overplaying των άσων πριν το flop
Το δεύτερο λάθος προκύπτει άμεσα από το πρώτο. Βλέπετε δύο aces, δεν κοιτάτε τα υπόλοιπα φύλλα και αποφασίζετε να επενδύσετε μεγάλο μέρος του stack σας. Αυτό μπορεί να αποδειχθεί πολύ κοστοβόρο.
Ανοίγουμε με άσους από early position, μας κάνει call το button, και στη συνέχεια δεχόμαστε squeeze από το small blind. Ο solver κάνει fold περίπου στο 5.6% των περιπτώσεων και καλεί με το 18.5% των χεριών.
Ας πάρουμε ένα παράδειγμα από ένα πραγματικό χέρι. 
.
Ας χρησιμοποιήσουμε έναν υπολογιστή πιθανοτήτων για να δούμε τι θα συμβεί αν κάνουμε 4-bet με αυτό το starting hand. Ο παίκτης στο button 
συμμετέχει στο pot.
Αυτό είναι το χειρότερο δυνατό σενάριο για εμάς – αλλά αν οι αντίπαλοι μας κατανοούν σωστά το preflop παιχνίδι, τότε, δυστυχώς, είναι κάτι αρκετά πιθανό.
Ο cold caller στο button έχει τεράστιο equity advantage απέναντι τόσο σε εμάς όσο και στο small blind, ακόμη και με ένα θεωρητικά χειρότερο χέρι. Πολύ συχνά θα επικαλυπτόμαστε με το range του SB, του οποίου περίπου το 90% των χεριών περιλαμβάνει άσους καλύτερους από τα δικούς μας. Για παράδειγμα, 
.
Στην πραγματικότητα, ακόμη κι αν του δώσουμε οποιουσδήποτε suited aces, η κατάστασή μας δεν βελτιώνεται – συχνά θα είμαστε τεράστιο αουτσάιντερ.
Ακόμη και με δυνατούς άσους, έχουμε μόλις 19.9% πιθανότητα να κερδίσουμε preflop. Τα 3-way pots οδηγούν σε αστρονομικά ποσοστά ζημιών. Μην… ερωτεύεστε το χέρι σας preflop, ακόμη κι αν κρατάτε άσους.
Λάθος #3: Το να μην κάνετε fold σε ένα 3-bet
Ένα συχνό λάθος που οδηγεί σε καταστροφικές συνέπειες. Πολλοί έχουν ακούσει ότι το preflop equity στο PLO5 είναι σχετικά κοντά, κι έτσι, μετά από ένα raise από UTG, μια 3-bet από MP σχεδόν πάντα callάρεται.
Η λογική φαίνεται ξεκάθαρη: Ο αρχικός παίκτης άνοιξε με ένα δυνατό hand, το equity είναι περίπου ίσο, και δεν θέλετε να χάσετε 3.5bb.
Όμως αυτή η σκέψη είναι παγίδα που κοστίζει χρήματα μακροπρόθεσμα.
Αυτό είναι θεμελιωδώς λανθασμένο. Ο υπολογιστής απορρίπτει περίπου 22.5% των χεριών – ακόμη και εκείνα που φαίνονται δυνατά 
, όπως double-suited ή όμορφα συνδεδεμένα hands, .
Πρέπει να αξιολογούμε τη δύναμη του χεριού μας σε σχέση με το range του MP. Αν ο αντίπαλός μας παίζει σωστά preflop, το 3-bet range του θα είναι πολύ περιορισμένο και γεμάτο με ισχυρά χέρια. Ax-Ax: Αυτό το range μπλοκάρει έντονα το δικό μας, μειώνοντας τις πιθανότητες να έχουμε καλές προοπτικές μετά το flop.
Ένα ακόμη μεγάλο πρόβλημα είναι η συνειδητοποίηση του equity εκτός θέσης (out of position), αφού θα εξαρτόμαστε από τις ενέργειες του αντιπάλου και θα αντιδρούμε στις δικές του αποφάσεις – κάτι που σπάνια είναι επικερδές.
Τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα αν φλοπάρουμε flush draw μαζί με ένα pocket pair. Σε ένα 3-bet pot, το range μας θα κυριαρχείται από nut flush draws , επομένως τέτοια χέρια πρέπει να πετιούνται (fold).
Ένα εντυπωσιακό 35% των χεριών που περιέχουν μόνο έναν άσο πρέπει να γίνεται fold απέναντι σε 3-bet. Ακόμη και τα πιο “όμορφα” χέρια πρέπει να απορρίπτονται· διαφορετικά, θα κάνουμε κρίσιμα λάθη και θα βρεθούμε σε πολύ μη κερδοφόρες καταστάσεις.
Λάθος #4: Υπερεκτίμηση της δύναμης του χεριού σας
Να θυμάστε πάντα: είναι πολύ εύκολο να είστε dominated. Ας πούμε ότι κάναμε ένα κακό move – ανοίξαμε από UTG με 
και κάναμε call σε 3-bet.
Σε flop 
ο αντίπαλος ποντάρει, κι εμείς θεωρούμε ότι έχουμε εξαιρετικό equity για να παίξουμε για όλο το stack: top pair, open-ended draw, και second nut flush draw. Στην πραγματικότητα, απέναντι σε ένα χέρι όπως 
, έχουμε μόλις 33% equity.
Αυτό συμβαίνει πολύ συχνά. Σε tight ranges, όπως UTG vs. MP, ο αντίπαλος θα έχει πολλά suited και connected aces. Δεν πρέπει να παίζουμε μεγάλα pots postflop με χέρια που δεν συνδέονται καλά ή δεν έχουν nut potential. Μερικές φορές μπορεί να βρεθούμε σε coinflip, αλλά τις περισσότερες φορές το range μας θα είναι βαθιά dominated.
Λάθος #5: Οverplaying χεριών σε multiway pots
Όσο περισσότεροι παίκτες συμμετέχουν σε ένα χέρι, τόσο πιο προσεκτικά πρέπει να επιλέγουμε με ποια χέρια θα συνεχίσουμε.
Σε multiway pots, το equity κατανέμεται λεπτότερα, τα draws σπανιότερα κρατούν και τα λάθη κοστίζουν περισσότερο.
Ανοίγουμε από το cutoff και δεχόμαστε call από το button και το big blind. Σε αυτή την κατάσταση, θέλουμε να κάνουμε c-bet μόνο περίπου 13% των περιπτώσεων· το συγκεκριμένο board texture δεν ευνοεί το range μας σε σχέση με τα ranges των αντιπάλων. Και οι δύο αντίπαλοι «συνδέονται» αρκετά συχνά με αυτό το board.
Δεν υπάρχει λόγος να ποντάρουμε ολόκληρο το range μας, γιατί έτσι το checking range μας θα μείνει άδειο. Θέλουμε να κάνουμε check ή check-call με ορισμένα δυνατά χέρια, ώστε να δούμε με ασφάλεια το turn και να αυξήσουμε το equity του χεριού μας.
Μια εναλλακτική είναι το check-raise.
Είμαστε εκτός θέσης απέναντι στο button και θέλουμε να συνειδητοποιήσουμε πλήρως το equity μας. Για να το πετύχουμε αυτό, πρέπει να μειώσουμε το SPR και, ιδανικά, να πάμε all-in. Ωστόσο, η συχνότητα πονταρίσματος εδώ είναι εξαιρετικά μικρή.
Ας εξετάσουμε ένα άλλο σενάριο: Κάνουμε check, το button ποντάρει και το big blind κάνει call.
Σε αυτή την περίπτωση: Κάνουμε fold με το 59% του range μας, call με το 27% και raise μόνο με το 14%.
Ακόμα και 6% των χεριών που περιέχουν set από ντάμες θα πρέπει να γίνουν fold! Για παράδειγμα, αν έχουμε ένα οχτάρι, μπλοκάρουμε outs για full house ή set από οχτάρια των αντιπάλων.
Με set από ντάμες, θέλουμε να δούμε ένα blank turn περίπου στο 69% των περιπτώσεων, όπου το equity μας απέναντι στα ranges των αντιπάλων αυξάνεται σημαντικά.
Τα continuation ranges των αντιπάλων σε αυτό το board είναι γεμάτα με flush draws και straight draws. Αν πάμε all-in στο flop, δεν θα είμαστε πάντα φαβορί: το button μπορεί να έχει set από ρηγάδες, ενώ το big blind είναι επίσης αρκετά δυνατό απέναντι μας.
Αν όμως πέσει ένα blank turn, τότε μπορούμε να πάμε all-in με πολύ καλύτερες προοπτικές.
Μόνο τα χέρια που διαθέτουν επιπλέον equity αξίζει να μπουν all-in – δηλαδή συνδυασμοί όπως set + wrap + nut flush draw.
Αυτά έχουν επαρκές EV ακόμα και απέναντι σε set από ρηγάδες και κυριολεκτικά «καταστρέφουν» κάθε άλλο χέρι.
Ένα άλλο σενάριο είναι όταν το big blind κάνει raise. Ίσως ακουστεί απίστευτο, αλλά τότε πρέπει να κάνουμε fold περίπου με το 74% των sets μας.
Τα ranges των αντιπάλων έχουν πλέον στενέψει: Το range του big blind γέρνει προς ρηγάδες, nut draws με open-ended ή wraps. Απέναντι του, συνήθως δεν έχουμε το επιπλέον equity που απαιτείται με ντάμες. Και μην ξεχνάμε πως το button έχει μέσα στο range του όλα τα δυνατά χέρια.
Τελικά, μας μένει μόνο περίπου το 26% των χεριών με ντάμες που αξίζει να συνεχίσουμε, και μόλις 5% που αξίζει να πάμε all-in.
Οι παίκτες συχνά κάνουν overplay τα χέρια τους σε τέτοιες καταστάσεις. Να θυμάστε: όσο αυξάνεται ο αριθμός των αντιπάλων, τόσο αυξάνεται και ο αριθμός των δυνατών χεριών στο συνολικό range τους.
Πρέπει πάντα να κατανοείτε τη σχετική δύναμη του χεριού σας. Το επιπλέον equity που προσφέρουν τα side cards είναι κρίσιμης σημασίας, ειδικά στα multiway pots.
(21+| ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ:ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ)