Η Natasha Ego1stka μίλησε με έναν βετεράνο των limit games για τη δεύτερη νίκη του στο WSOP, ένα δύσκολο fold απέναντι στον Isildur, τo περίεργo παιχνίδι του Hellmuth και γιατί το Hold’em είναι… βαρετό.

Αρχικά πες μας πως ξεκίνησες με το πόκερ και γιατί επέλεξες τα limit games;

Έμαθα να παίζω πριν από περίπου 20 χρόνια, όταν ήμουν ακόμα στο σχολείο. Άκουσα για το online πόκερ και το PokerStrategy όταν μπήκα στο πανεπιστήμιο. Μόλις έκλεισα τα 18, πήρα $50 για να ξεκινήσω. Στην αρχή έπαιζα Hold’em, αλλά σύντομα ανακάλυψα τα limit games και έχασα κάθε ενδιαφέρον για το παιχνίδι με δύο φύλλα. Από το 2010 παίζω αποκλειστικά limit games.

Έχεις μετανιώσει ποτέ που σε τράβηξαν τα limit games και όχι το Omaha για παράδειγμα, που αυτή τη στιγμή είναι στο απόγειo του;

Δεν έχω μετανιώσει, αλλά υπάρχει η επιθυμία να αφιερώσω περισσότερο χρόνο στο Omaha, γιατί ειλικρινά, τα limit games είναι πολύ λίγα online αυτή τη στιγμή. Offline, η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη – μόνο το WSOP φαίνεται να τους δίνει σημασία.

Συγχαρητήρια και για τη νίκη σου στο $1.500 HORSE φέτος στο WSOP. Είχες κερδίσει το πρώτο σου βραχιόλι στο ίδιο τουρνουά το 2018. Πως έχει αλλάξει το field από τότε;

Δύσκολο να πω. Μετά τη νίκη μου, έπαιξα αυτό το τουρνουά μόνο το 2019-2020, μετά ήρθε ο Covid και δεν είχα βίζα. Νιώθω πως υπάρχουν λιγότεροι παίκτες (Όχι ακριβώς – το 2018 υπήρχαν 731 συμμετοχές, φέτος 867), αλλά παραμένουν πολλοί οι χομπίστες. Δεν στάθηκα τυχερός με το πρώτο τραπέζι – ήταν πιο πολύ σαν το $10k Championship από πλευράς σύνθεσης – David ODB Baker, Yuri Dzivilevsky, Brian Yun. Αναρωτήθηκα πως βρέθηκαν όλοι αυτοί εδώ.

Μετά με μετακίνησαν και στο νέο τραπέζι δεν ήξερα σχεδόν κανέναν, ήταν πιο ευχάριστο. Τη δεύτερη μέρα βρέθηκα στο ίδιο τραπέζι με τον φίλο μου Vincent και τον Andrey Zaichenko. Μαζί μας έπαιζε και ο Alex Livingston, που μάζευε όλες τις μάρκες, μπαίνοντας με οποιαδήποτε φύλλα. Άφησε πολλούς σχεδόν εκτός.

Έπρεπε να επιβιώσω αρκετή ώρα με μικρό stack, αλλά μετά ήρθε ένα πεντάλεπτο τύχης και στο διάλειμμα είχα ήδη avg stack. Μετά το διάλειμμα όλα πήγαιναν καλά και έκλεισα τη μέρα ως chip leader.

Πως ένιωσες όταν έφτασες στο τελικό τραπέζι του τουρνουά που είχες κερδίσει παλιότερα;

Υπήρχε λίγη ένταση. Ένιωθα πως έπαιζα φυσιολογικά, αλλά δεν προχωρούσα πουθενά, κι έτσι σταδιακά από chip leader έφτασα να έχω το μικρότερο stack του τραπεζιού.

Στην πραγματικότητα, είμαι πολύ πιο συνηθισμένος να παίζω με short stack – μπαίνω αμέσως σε full ρυθμό, είναι τρομακτικό να χάσεις ένα επιπλέον blind ή ένα μεγάλο ποντάρισμα, και η προοπτική να πας all in με οποιαδήποτε φύλλα στις επόμενες παρτίδες είναι πραγματικά αγχωτική.

Η ατμόσφαιρα στο τελικό τραπέζι ήταν όσο πιο ευχάριστη γίνεται. Ο γείτονάς μου στα δεξιά ήταν ένας παίκτης από το Ισραήλ, ο Tal Avivi – αποδείχθηκε ότι είχε αρχίσει να με παρακολουθεί μετά τη νίκη μου το 2018. Η γυναίκα του μιλάει ρώσικα, οπότε επικοινωνούσαμε στα ρώσικα. Ήταν λίγο περίεργο να μαθαίνω ότι έχω fans.

Βέβαια, ένιωσα άβολα – τον απέκλεισα στην τέταρτη θέση και ήταν πολύ απογοητευμένος, δεν ήθελε καν να μου σφίξει το χέρι και έφυγε θυμωμένος. Αλλά μετά τη νίκη μου ήρθε και με συνεχάρη.

Χρειάστηκε να πάρεις δύσκολες αποφάσεις στο τουρνουά;

Ουσιαστικά, όταν έχεις short stack, αποφασίζεις από τα πρώτα streets αν θα δεσμευτείς στο χέρι ή όχι. Αν και ένα ενδιαφέρον χέρι ήταν, παραδόξως, στο Hold’em:

Limit Hold’em, blinds 6/12k

O Nick Guagenti ανοίγει στο co για 24k με Α-J, είμαι στο small blind, έχω μόνο 23k και κάνω call με 9-9. Στο bb o Alex Livingston κάνει επίσης call με Κ-3.

Flop: Κ-10-9

Είμαι all-in, το side pot έχει μόνο 2k και οι δύο παίκτες τσεκάρουν.

Turn: Κ-10-9-5

Ο Livingston ποντάρει 24k και ο Guagenti πάει πάσο.

River: Κ-10-9-5-Q

Αν εκείνη τη στιγμή είχα πάνω από 23k, θα έκανα 3-bet, θα είχα διώξει το K-3, θα έπαιζα all-in με το A-J και θα είχα αποκλειστεί στην 50η θέση. Τι τυχερή σύμπτωση! Μετά από αυτό, άρχισα σιγά-σιγά να παίρνω μπρος.

Στο heads-up υπήρχαν συνεχώς σκαμπανεβάσματα – κάποιες φορές έμενα εγώ με λίγα big bets, άλλες φορές ο αντίπαλός μου, ο Thomas Taylor. Μια φορά μοιραστήκαμε ένα cooler στο Razz: εγώ είχα το καλύτερο δυνατό φύλλο (first nuts) και αυτός το δεύτερο καλύτερο. Μετά από εκείνο το χέρι φάνηκε να «ταξιδεύει» λίγο, και λίγα χέρια αργότερα δεν ήταν και πολύ καλό το all-in του.

Κατάφερες να γιορτάσεις το βραχιόλι με την εντυπωσιακή ομάδα υποστήριξής σου;

Τελειώσαμε μέσα στη νύχτα, οπότε τα περισσότερα μέρη ήταν ήδη κλειστά. Καθίσαμε απλώς στο μπαρ του καζίνο και μετά πήγαμε για φαγητό σε ένα αρμένικο εστιατόριο.

Τώρα που κέρδισες το βραχιόλι, άλλαξες τα πλάνα σου σχετικά με τα high stakes τουρνουά;

Όχι. Για να παίζω πιο συγκεντρωμένα, πουλάω μερίδια και θέλω οι μεριδιούχοι να συμμετέχουν σε οποιοδήποτε action. Οπότε αν δεν έχω πουλήσει για κάποιο τουρνουά, δεν θα μπω σε αυτό. Επίσης, αν αρχικά είχα απορρίψει ένα τουρνουά, σημαίνει πως δεν αξίζει να το παίξω – είτε λόγω παικτών, είτε λόγω δομής, είτε για κάποιον άλλο λόγο.

Μετά τη νίκη σου είπες στους δημοσιογράφους του ότι βρίσκεις το Hold’em βαρετό. Τι σε ελκύει περισσότερο από τα limit;

Φαίνεται πως πολλοί νιώθουν το ίδιο όταν έχουν βυθιστεί στα limit και παίζουν πολύ. Σε εκνευρίζει να σου μοιράζονται μόνο δύο φύλλα και να πρέπει να τα πετάς συνεχώς. Στο limit έχεις πολύ περισσότερα… playable χέρια, μπαίνεις στο παιχνίδι συχνότερα. Επιπλέον, έχουμε πιο cool και χαλαρή ατμόσφαιρα – όλοι μιλάνε, κανείς δεν κάθεται με poker face. Αν κάνεις λάθος, χάνεις μόνο ένα big bet· στο NLHE μπορείς να χάσεις όλο το stack σου σε ένα χέρι. Τρομερό!

Περίπου πριν 15 χρόνια έπαιζα και εγώ Hold’em και μου άρεσε, αλλά όταν αρχίζεις να εντάσσεις τα limit games, φαίνεται ότι δεν υπάρχει επιστροφή. Μου αρέσει το Hold’em στα mixed games, αλλά όταν το παίζεις μόνο του, γίνεται βαρετό.

Μπορείς να συγκρίνεις τα συναισθήματά σου τότε με τώρα, όταν κέρδισες;

Το πρώτο βραχιόλι είναι πάντα το πιο πολυπόθητο, αυτά τα συναισθήματα δύσκολα συγκρίνονται με οτιδήποτε άλλο. Και αυτή τη φορά ήταν απίστευτα ευχάριστο να κερδίζω, αλλά δεν το νιώθεις τόσο έντονα.

Παλιά υπήρχαν τελετές απονομής, αλλά φέτος, απ’ όσο κατάλαβα, δεν γίνεται κάτι τέτοιο – απλώς μου έδωσαν το βραχιόλι μετά το τουρνουά. Ίσως να έχει να κάνει με την πολιτική κατάσταση, μιας και στην τελετή οι νικητές μπορούσαν να κάνουν λόγο, και πλέον, για πολλούς λόγους, αυτό μπορεί να προκαλέσει σκάνδαλο. Αν και μπορεί να κάνω λάθος και να ήταν απλώς σύμπτωση.

Έφτασες και σε ένα ακόμα τελικό τραπέζι φέτος, στο $10.000 Stud Hi-Lo Championship. Το field εκεί ήταν αρκετά «λαμπερό»…

Ναι, αυτό το τουρνουά ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον.

Την πρώτη μέρα, πέσαμε πάνω σε έναν ασυνήθιστο, εξαιρετικά επιθετικό χομπίστα. Θυμάμαι ένα συγκεκριμένο χέρι: στο 5ο street, ο Yuki Zhu είχε (xx) ανοικτά απέναντι στο (xx) A του hero μας. Οι παίκτες έκαναν cap σε αυτό το street (δηλαδή έπαιξαν τον μέγιστο αριθμό πονταρισμάτων). Στο 6ο street, ήταν 2-3-6-8 απέναντι σε T-J-A-Q – και πάλι capped. Στο 7ο street, ο hero μας ποντάρει, ο Yuki Zhu κάνει απλό call και δείχνει στα κλειστά – δηλαδή low έως το 7 και ζευγάρι εξάρια για high. Ο hero δείχνει , δηλαδή απλώς ζευγάρι βαλέδες – ούτε straight, ούτε set… Παρ’ όλα αυτά, ήταν αρκετό για να πάρει το high. Η… κάτω γνάθος του Yuki Zhu απλά έπεσε και δεν ξανάκλεισε για ένα λεπτό. Δυστυχώς δεν παίξαμε πολύ με αυτόν – μετά από μισή ώρα τον μετακίνησαν.

Την τρίτη μέρα έπαιξα με Hellmuth, Blom, Luke Schwartz και τον μελλοντικό νικητή του τουρνουά.

Ο Hellmuth έπαιζε κάπως περίεργα. Για παράδειγμα, έκανε limp με low φύλλο, και όταν δεχόταν συμπλήρωση (completion), συχνά έκανε αμέσως fold. Μια φορά συμπλήρωσε με ρήγα, ενώ το 4 είχε το bring-in. Στο τρίτο street, (xx) απέναντι σε (xx) , έκανε check-call. Στo πέμπτo street, με απέναντι σε , έκανε αμέσως ανοιχτό fold, δείχνοντας A-K στα κλειστά φύλλα. Παρόμοιες ιστορίες του συνέβησαν περισσότερες από μία φορές.

Ο Blom ήταν μακράν ο πιο loose παίκτης του τραπεζιού. Έπαιζε σαν «μαϊμού με χειροβομβίδα». Πόνταρε στo 7o street και αμέσως πέταγε τα φύλλα του στο muck μόλις δεχόταν call.

Τα χέρια σε αυτά τα παιχνίδια είναι δύσκολο να περιγραφούν, αλλά θα προσπαθήσω να σου πω το πιο ενδιαφέρον:

O Luke Schwartz ανοίγει με (xx)3, οι υπόλοιποι με high cards πήγαν πάσο. Ο Hellmuth πέταξε άσο, ο Isildur callαρε με (xx)5, κι εγώ έκανα call το bring-in με ( ) .

Tέταρτο street:

Τσεκάρω με ( ) , o Schwartz ποντάρει με 3-4, ο Blom callάρει με 5-3 και κάνω call.

Πέμπτο street:

Έχω . Ο Isildur πιάνει πεντάρια και ποντάρει. Κάνω call, ο Schwartz raise με offsuit 3-4-6 και ο Izya reraise. Τι κάνουμε εδώ;

Σκέφτηκα για δυο λεπτά και έκανα fold. Ο Schwartz είχε A-2 στα κλειστά (low 6-4-3-2-A), ο Blom είχε 5-3 (full house).

Μερικοί regulars πιστεύουν ότι τα limit τουρνουά είναι «unbalanced». Ότι το stack είναι συχνά τόσο μικρό, που δεν μπορείς να παίξεις ένα χέρι σωστά. Συμφωνείς;

Πλέον έχουν φτιάξει πιο ισορροπημένη δομή, αλλά παλιότερα ίσχυε αυτό. Στα $10k Championships τώρα είναι αρκετά ομαλό το παιχνίδι, έχεις τη δυνατότητα να παίξεις κανονικά, χωρίς να φοβάσαι πως ένα άσχημο χέρι θα σε πετάξει έξω.

Τα τουρνουά των $1.5k είναι πιο «turbo», φυσικά, αλλά υπάρχει ακόμη περιθώριο για παιχνίδι. Στην αρχή παίρνεις 10-12 big bets, δηλαδή σου φτάνουν για 2-2,5 χέρια. Για τουρνουά με χίλιες συμμετοχές, αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό.

Εμείς παίζαμε ήδη τρεις μέρες και το heads-up παίχτηκε στο τελευταίο level της τρίτης μέρας – το τουρνουά σχεδόν επεκτάθηκε σε τέταρτη μέρα.

Παρεμπιπτόντως, αυτό ακριβώς συνέβη και το 2018 – παίξαμε για το βραχιόλι την τέταρτη μέρα και το τελειώσαμε μέσα σε 20 λεπτά. Όταν τελείωνε ο χρόνος στην τρίτη μέρα, μας έδωσαν επιλογή – ή παίζετε για άλλη μία ώρα ή το αφήνετε για αύριο. Εγώ ήμουν ήδη εξαντλημένος, δυσκολευόμουν να σκεφτώ καθαρά, και ο αντίπαλός μου το κατάλαβε, οπότε επέμενε να παίξουμε. Εγώ ήθελα να αναβάλουμε το heads-up για την επόμενη μέρα, αλλά δεν τα βρήκαμε, οπότε έπρεπε να το λύσουμε με κλήρωση. Του πρότεινα να τραβήξουμε μικρό φύλλο, δεν δέχτηκε – ήθελε να τραβήξει μεγάλο. Τραβάει και βγάζει ρήγα καρό! Δεν είχα πολλή πίστη στην τύχη μου, οπότε ζήτησα από τη dealer να τραβήξει για μένα – και βγάζει ρήγα κούπα.

Ο Θεός τον τιμώρησε για την αδιαλλαξία του!

Χαχα, ναι! Την επόμενη μέρα ξαναβρεθήκαμε, τα stacks ήταν περίπου ίσα, αλλά εγώ απλώς έκλεινα κάθε χέρι – οπότε το τελειώσαμε σε 20 λεπτά.

Έχει αλλάξει η στάση σου απέναντι στο WSOP με τα χρόνια; Υπάρχουν ακόμα ρομαντικά συναισθήματα ή είναι περισσότερο ένα ταξίδι για να κερδίσεις χρήματα;

Ίσως μόνο το πρώτο ταξίδι να ήταν ρομαντικό, πίσω στο 2014-15. Θυμάμαι την πρώτη φορά που ήρθα και δεν καταλάβαινα τίποτα – ούτε καν πως να κάνω ανάληψη χρημάτων. Δεν ήξερα ότι κάποιους πόντους και cashback τους συγκεντρώνεις, ή ότι τα Σαββατοκύριακα τα ξενοδοχεία είναι απίστευτα ακριβά. Στο ίντερνετ δεν υπήρχε σχεδόν καμία πληροφορία και δεν υπήρχε κανείς να ρωτήσεις πραγματικά. Θυμάμαι που περπατούσα με το στόμα ανοιχτό και εκπλησσόμουν σε κάθε βήμα.

Θυμάμαι επίσης πως εγγράφηκα στο πρώτο μου πρωτάθλημα με buy-in $10.000 με αυτά τα ίδια ρομαντικά συναισθήματα. Δεν θυμάμαι πως αποκλείστηκα, αλλά δεν μπήκα στα έπαθλα και έμεινα χωρίς λεφτά. Και δεν είχα ιδέα πως να παίξω παρακάτω ή από που να βρω χρήματα.

Και πως βγήκες από αυτή την κατάσταση;

Δεν θυμάμαι ακριβώς, νομίζω απλά δεν έπαιξα κάτι άλλο στο WSOP. Μου είχαν μείνει πολύ λίγα χρήματα, οπότε έπαιξα cash games και πήρα λίγο boost, αρκετό για δύο-τρία φτηνά τουρνουά.

Άκουσα ότι ήρθες στο Βέγκας κυρίως για να παίζεις cash games.

Ναι, αυτό οφείλεται στον φόρο 30% για τους κατόχους ρωσικού διαβατηρίου. Πριν το ταξίδι, δεν ήμουν σίγουρος αν θα μου τον χρέωναν, οπότε ήταν ένα σχέδιο ασφαλείας – να παίζω μόνο τουρνουά με μικρότερα stakes και το υπόλοιπο διάστημα να παίζω cash games.

Και από τα cash games δεν παίρνουν φόρους;

Ναι, μόνο από τουρνουά όπου τα έπαθλα ξεπερνούν το buy-in κατά $5.000 ή περισσότερο γίνεται φορολόγηση.

Τι παιχνίδια πρόλαβες να παίξεις κατά τη διάρκεια αυτής της σειράς;

Έπαιξα κυρίως 5-card Omaha bomb pot, stud hi-lo, mixed games και BigO.

Έχεις συναντήσει ανθρώπους που δεν ξέρουν καλά τους κανόνες ή αυτό είναι περισσότερο μύθος;

Όχι, αν κάποιος κάθεται σε ένα τραπέζι cash, τότε ξέρει τους κανόνες. Βέβαια, μερικές φορές συμβαίνει να επιλέγουν ασυνήθιστα χέρια για το παιχνίδι, αλλά ο καθένας καταλαβαίνει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τις ιδιαιτερότητες.

Τι είδους άνθρωποι παίζουν limit games στο Βέγκας;

Αποδείχτηκε ότι τα limit games στο Βέγκας, και σε άλλες πολιτείες, είναι πιο δημοφιλή απ’ ό,τι πίστευα. Πολλοί regulars είπαν ότι παίζουν διαφορετικά παιχνίδια στις πολιτείες τους. Και έτσι όλοι ήρθαν εδώ.

Συνάντησες κάποιους ενδιαφέροντες χαρακτήρες στα τραπέζια;

Υπήρχε ένας ενδιαφέρων regular στο hi-lo stud. Πάντα ερχόταν στο παιχνίδι ντυμένος επίσημα – με ολοκαίνουργιο κοστούμι, ακριβό ρολόι. Γενικά, προσπαθούσε πολύ να δείξει ότι ήταν ένας σεβαστός άνθρωπος, αλλά μετά από μισή ώρα στο τραπέζι μαζί του γινόταν σαφές ότι ήταν πολύ ικανός παίκτης, αν και από την εμφάνισή του δεν το καταλάβαινες, έμοιαζε περισσότερο με επισκέπτη επιχειρηματία.

Στην πραγματικότητα, πολλά περιστατικά και ιστορίες λέγονταν στα τραπέζια, αλλά τα ξέχασα όλα. Κάθε μέρα υπάρχουν πολλά νέα πρόσωπα και γεγονότα, δεν μπορείς να τα θυμάσαι όλα…

Πως τα πας στα cash games;

Όχι και τόσο καλά, οπότε έπρεπε να αναπληρώσω μέσω των τουρνουά. Στην αρχή του ταξιδιού έπαιξα mixed games, και υπήρχαν πολλά νέα παιχνίδια. Δεν πήγα πολύ καλά, οπότε βρέθηκα στο… κόκκινο.

Τι νέα παιχνίδια;

Υπάρχει μια ποικιλία του Archie που λέγεται Ari. Είναι 5 κάρτες high-low draw με μία κοινή κάρτα στο τραπέζι που μπορεί να σχηματίσει μόνο high χέρι, όχι low. Μου έχει δημιουργήσει αρκετή σύγχυση και ακόμα δεν έχω καταλάβει καλά τη στρατηγική.

Όταν ήρθα πρώτη φορά στο Βέγκας, είπα ότι θα καθίσω απλά να παρακολουθήσω και απέφυγα αυτό το παιχνίδι. Μπορεί να προκαλέσει πολλές παρεξηγήσεις – για παράδειγμα, κάποιος έχει 2, 3, 4, 5, Κ και στο τραπέζι υπάρχει ένα 6. Νομίζεις ότι έχεις straight μέχρι το 6 και low, αλλά στην πραγματικότητα έχεις μόνο straight χωρίς low, και το straight για high συνήθως δεν είναι καλό σε αυτό το παιχνίδι. Γενικά, ελπίζεις να πάρεις τουλάχιστον το μισό pot, αλλά στην πραγματικότητα χάνεις τα πάντα, αυτό μου έχει συμβεί περισσότερες από μία φορές.

Που και τι παίζεις τώρα online;

Παίζω ελάχιστα. Το Phenom Poker εμφανίστηκε πρόσφατα, εγγράφηκα εκεί μόλις τον Μάρτιο, οπότε είναι νωρίς για να βγάλω συμπεράσματα. Εκτός από το WCOOP και το SCOOP, δεν υπάρχει κάτι ιδιαίτερο.

Πως πήγαν τα SCOOP;

Έπαιξα λίγο στο μείον, αλλά γενικά δεν ήταν άσχημα, ακόμα κέρδισα ένα φτηνό τουρνουά (FLO8 με $11 και 1.300 συμμετοχές). Βέβαια, δεν τα πήγα καλά στα ακριβά, αποκλείστηκα πολλές φορές στο bubble. Γενικά δεν έπαιξα πολύ, μόνο μερικές εβδομάδες, και μετά πήγα στο Βέγκας.

Ποιες είναι οι πρώτες σου εντυπώσεις από το Phenom;

Είναι φανερό ότι η πλατφόρμα αναπτύσσεται, και αυτό δίνει αισιοδοξία. Ωστόσο, στα μεσαία stakes, κατά τη γνώμη μου, το rake είναι ανυπόφορο. Επιπλέον, παλιά υπήρχαν πολλά κολλήματα – κατά τη διάρκεια του χεριού το site πάγωνε και οι κάρτες σου πήγαιναν απλά fold. Τώρα, φαίνεται πως τα κολλήματα είναι λιγότερα.

Νομίζεις ότι το Phenom έχει πιθανότητες να πετύχει;

Κρίνοντας από τις τελευταίες εβδομάδες, οι πιθανότητες είναι καλές. Η αξία του token ανεβαίνει, υπάρχει πολύ διαφήμιση στο WSOP, και επιπλέον ο Ducalis το προωθεί ενεργά στο ρωσικό κοινό. Η εμφάνιση των τουρνουά θα πρέπει να προσελκύσει πολλούς παίκτες (αυτό το μέρος της πρόβλεψης δεν έχει ακόμα επαληθευτεί· κανείς δεν παίζει τουρνουά, αν και η συνολική κίνηση συνεχίζει να αυξάνεται).

Τι κατάφερες ήδη να παίξεις εκεί;

Οι βασικές μου κατηγορίες σπάνια παίζονται. Επίσης δεν μου αρέσει ότι πρέπει να κάθεσαι στο τραπέζι και να περιμένεις – αν κάποιος κάτσει, αμέσως μπαίνουν τα antes και αρχίζει το παιχνίδι. Και δεν θέλω να περάσω μισή μέρα μπροστά στον υπολογιστή περιμένοντας. Περιοδικά ανοίγω ένα τραπέζι, κάθομαι μισή ώρα, και μετά ασχολούμαι με τα δικά μου. Ουσιαστικά παίζω Razz και mixed games εκεί.

Δεν απάντησες στην ερώτησή μου για το πόσα σκοπεύεις να κερδίσεις σε αυτό το WSOP, για να μην το… γρουσουζέψεις. Είναι σαφές ότι είναι αστείο, αλλά έχεις άλλες προλήψεις που τηρείς πριν από σημαντικά τουρνουά ή δεύτερες μέρες;

Υπάρχει ένα τέτοιο σημάδι – μην λες πόσα κέρδισες μέσα σε μια περίοδο, γιατί μετά θα χάσεις περισσότερα. Το έχω ζήσει ο ίδιος. Στα φοιτητικά μου χρόνια κορόιδευα τον πατέρα μου ότι κέρδισα 10.000 δολάρια σε μια βδομάδα. Και εκείνος σκέφτηκε και απάντησε: «Δεν τα κατάφερα να τα χαλάσω.» Και βέβαια, την επόμενη εβδομάδα έχασα διπλάσια. Θυμάμαι αυτό το μάθημα για μια ζωή και δεν κοκορεύομαι πια για τα κέρδη μου.

Πως προετοιμάζεσαι για τις δεύτερες μέρες ή τα σημαντικά τουρνουά;

Στο Βέγκας είναι πολύ δύσκολο – μέρα παιχνιδιού 12 ώρες, τελειώνεις αργά το βράδυ, έχεις μόνο χρόνο για ένα σνακ και λίγες ώρες ύπνου, αν έχεις τύχη. Το πρωί κάνεις ντουζ, τρως πρωινό και ξαναπηγαίνεις στο καζίνο.

Κάποια σαββατοκύριακα έπαιξα τένις με τους Owais Ahmed και Ryan Lang. Είχα επίσης σχεδιάσει να παίξω με τον Jerry Wong, αλλά ήταν αστείο: όλοι είχαν ήδη αποκλειστεί από το τουρνουά HORSE, και εγώ ήμουν short stack, οπότε μαζευτήκαμε το βράδυ για τένις. Του είπα: «Θα σου πω πότε αποκλείστηκα.» Αλλά μετά πήγα καλά, πέρασα στη δεύτερη μέρα και δεν του το είπα. Την επόμενη μέρα ήμουν πάλι στον πάτο του chip count, ο Wong έγραψε: «Αν αποκλειστείς, έλα για τένις» – «Εντάξει, θα γράψω όταν αποκλειστώ.» Και πάλι δεν έγραψα τίποτα… Την επόμενη μέρα δεν με κάλεσαν πια.

---

(21+| ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ:ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ)